Benvidos amigos e amigas! Queremos axudarvos a reflexionar sobre a situación na que se encontra o planeta terra con respecto á contaminación do aire que nel existe, xa que consideramos que está nas nosas mans evitar estragos nel. Contamos con información actualizada todas as semanas. Prohibido marchar sen comentar!!

27/2/12

"FELICIDADE" COMPRADA

A conferencia virtual que nos ofreceu o profesor Carlos Taibo, céntrase nun tema de vital importancia como é o decrecemento, que nos permite reflexionar acerca da situación na que se atopa o mundo, e do mesmo xeito, axúdanos a coñecer a sociedade tan consumista na que vivimos, debido a que se pode vivir mellor con moito menos pero para poder levar á practica iso é preciso escapar dunha das tentacións que nos acosan como é o consumismo, xa que este leva consigo multitude de consecuencias nas que os seres humanos non reparan como son as agresións medio ambientais, o esgotamento de moitos recursos, un modo de vida escravo, no sentido de comprar por comprar impulsados polos mecanismos da publicidade o desexo e a caducidade dos produtos. Con isto o que quero dicir é que o hiperconsumismo é máis ben un indicador de infelicidade que de felicidade, posto que era moito máis feliz a xente de épocas pasadas, e a que ao mesmo tempo non tiña tantas posibilidades nin recursos para comprar, que a xente de agora, existe pois, unha clara relación entre a felicidade e o tempo pasado. Un exemplo claro dese hiperconsumismo do que se ven falando e se pode ver no transcurso da conferencia é a comparativa existente entre os sistemas de transporte americano e o de China, no que case non hai estradas e o consumo é nulo. Finalmente e a modo de conclusión debo dicir, que a maioría dos problemas poden ser reducidos mediante un capitalismo regulado, xa que como ben se sabe a crise nace do capitalismo.

UN SOÑO MÁXICO!

Un futuro escuro

Pescando sueños

Carlos Taibo defiende claramente el decrecimiento, tiene una importante posición anticapitalista y afirma y apoya la reducción del consumismo. “No es más rico quién más tiene, sino quién menos necesita”. La mayoría de la gente conoce esta frase aunque para ellos no son más que palabras, por mucho que lo nieguen piensan que el tener más se acerca a la felicidad pero “lo mucho se vuelve poco con desear otro poco más” y nunca encontrarán la felicidad. Carlos Taibo nos cuenta varias anécdotas, una de ellas es la del pescador mejicano, tiene todo lo que le hace feliz pero tiene lo mínimo y necesario para vivir pues para él lo más importante no era el material sino poder vivir y estar con su familia. No se encuentra mucha gente así y por mucho que nos paremos a pensar y reflexionemos sobre ello la mayoría de las veces no nos damos cuenta de lo que esto desencadena, "no podemos seguir lucrándonos a costa de los recursos limitados del planeta, de los ciudadanos del Tercer Mundo y aún por encima incrementando el cambio climático”. En épocas pasadas se vivía igual que ahora y solo con ¼ parte de todo lo que tenemos, ¿eran infelices entonces por ello? No. Trabajaban poco para trabajar todos, disfrutaban de lo que la naturaleza les daba sin dañarla sin poner en peligro nada con las consecuencias de sus actos. Sé que no es fácil, pues ya estamos demasiado introducidos en este hiperconsumismo y tenemos como hábito pensar en tener más para alcanzar la felicidad, pero pongamos todos de nuestra parte pues nosotros somos el condicionante de todo cuanto pasa pero también tenemos todo el poder y podemos cambiarlo.

25/2/12

El decrecimiento



“No eres más por tener más”, si todos tuviéramos en cuanta este refrán, cuantas cosas no necesitaríamos, móviles de última generación con un montón de aplicaciones, un ordenador ultimo modelo… todo un sinfín de materiales que adquirimos para engañar nuestra felicidad y que con el paso del tiempo nos damos de cuenta que no es así, ya que esta felicidad se va desvaneciendo según pasan los segundos.
La conservación del medio ambiente, afirman, que no es posible sin reducir la producción económica que es la responsable de la reducción de los recursos naturales y la destrucción del medio que genera, que actualmente estaría por encima de la capacidad de regeneración natural del planeta. Los países del primer mundo deberían de frenar su consumismo descontrolado ya que andan perjudicando su futuro y el de los demás.
Estoy de acuerdo que tenemos que avanzar pero tenemos que tener en cuanta las consecuencias de nuestros actos, ya que perjudican seriamente a otros y sin decir la nuestra propia

24/2/12

Plataneitor

A verdade que ninguén quere ver

A maioría das persoas pensa que con ter moitas cousas, como coches, ordenadores…vai a ser máis feliz, pensa que pode comprar a felicidade, pero isto non é así, xa que países como China que teñen un transporte moito máis pobre que os Estados unidos, viven moito mellor posto que chegan aínda máis cedo ao traballo e sen necesidade de coller tantos nervios en atascos e demais. Os países e os seus gobernos só pensan en crecer economicamente sen reparar nos danos irreversibles no medio ambiente. Polo tanto deberían de pensar máis niso, porque está ben medrar, pero pensando que planeta só temos un, e á velocidade coa que imos necesitaríamos dous planetas máis e iso é imposible. ¿Que deberíamos de facer entón? Penso que a solución estaría como ben di o profesor Taibo, en que os países máis grandes reducisen o seu consumo porque son os que máis contaminan e os que máis contribúen a destrución do noso planeta. Pero o que non vexo tamén moi xusto e que se lle pedise o mesmo a países como Mali que non consumen tanto (porque nin sequera teñen posibilidades para facelo) e que como podemos comprobar son os que máis sofren as consecuencias do que os países ricos levan a cabo. En resumo, penso que todos a modo individual e tamén como conxunto deberiamos de concienciarnos do que está pasando na actualidade, de que estamos acabando coa nosa casa e de que o hiperconsumismo a longo prazo só traerá consigo a nosa infelicidade porque a abundancia estase convertendo na nosa enfermidade.

23/2/12

El decreciemiento


Creo que conseguir que el proceso de decrecimiento que se está produciendo en nuestra sociedad y planeta en el que se están agotando la mayoría de los recursos que, en estos tiempos, no resultan imprescindibles para vivir, es muy difícil ya que, en mi opinión, aunque alguien haga algo si no se consigue que todos o si no son todos, por lo menos la mayoría deberíamos poner un poco de nuestra parte y colaborar con esa persona.

Estamos acostumbrados a cumplirnos todos los caprichos y deseos que tenemos así perjudique al resto de la sociedad y a nosotros mismos provocando el agotamiento de recursos como el petróleo y provocando el decrecimiento tan rápido como la reproducción de los nenúfares en la metáfora que explicaba el profesor. Considero que es importante ver esta actitud en políticos así como en el caso de los alumnos en sus profesores para que tomen ejemplo y sigan sus pasos reciclando, contaminando/consumiendo menos,…

También expuso una serie de ejemplos de consumismo que son ciertos, como dejarnos influenciar por la publicidad hasta tal extremo de comprar lo que no nos gusta y llegar a endeudarnos por cosas innecesarias, la construcción del AVE que también se puede considerar una mala idea de ahorro ya que quitas servicios a pueblos que antes lo tenían o en el caso de las carreteras actuales con tantos vehículos que también nos perjudican, ejemplo del artículo que relaciona la forma de vida norteamericana con la china.

O efecto dominó da contaminación atmosférica

9/2/12

Noticias sobre a contaminación do aire

Un descansiño na póla!


Para comentar esta imaxe, hai que dicir previamente que as dimensións que abarca a contaminación do aire atópanse nun nivel tan elevado que, afectan a todos os seres vivos que residen no ecosistema e que ao mesmo tempo non participan dun xeito esaxerado na contaminación do mesmo, como é o caso deste paxariño. Dito con outras palabras, o que ben a dicir a imaxe é que pagan xustos por pecadores e que a única solución para impedir danos na propia saúde é o emprego de máscaras.

Inmaculada Gil Fernández

¡Qué limpo!

Nesta viñeta contemplamos a dous nenos que observan detalladamente unha paisaxe ao mesmo tempo que elaboran dunha forma irónica unha serie de comentarios posto que a magnitude da contaminación na nosa terra é tan grande que mesmo as consecuencias e mentes máis pequenas poidan darse de conta pero tanto os grandes coma os máis cativos soamente o comentan e cruzánse de brazos mentras se destrúe o máis preciado que temos en vez de unirse e axudar pouco a pouco entre todos ó noso planeta.

Ángela Aurora Francisco Moral

Vexo, Vexo...


Nesta imaxe observamos unha clara oposición, xa que  por un lado queremos que exista un día adicado ao medio ambiente, non obstante, o interese e o que facemos para mantelo sano é escaso por non dicir nulo. Porque como comprobamos hoxe en día todo se move por intereses maioritariamente económicos sen reparar no que de verdade estamos  estragando e só nos preocupamos por ter sempre un coche a man para poder ir ao sitio desexado, sen pararnos a pensar que dando un paseo beneficiariamos máis a nosa saúde e a dos nosos fillos ao igual que as grandes industrias e fábricas que se fixan máis nos beneficios que poden obter que nos grandes danos que están ocasionando, e isto podemos comprobalo de boa maneira coa imaxe, xa que o único que se observa con claridade son as grandes chimeneas fumegando.
Concepción Justo López

¡De paseo!

Nesta imaxe observamos unha clara contaminación do aire, tanto que está chegando a afectar a nosa saúde de tal maneira que, para realizar unha actividade da vida cotidiá é necesario recorrer ao emprego de máscaras para protexernos sen danar o noso organismo, e non vemos que a solución deste problema a temos nas nosas mans e non debemos de pasar do tema, senon que temos que contribuir a que isto non ocurra.
Milagros Domínguez Harpal

Os tres xigantes



Valéndose do clásico literario “El Quijote” que todo o mundo coñece preténdese facer unha comparación entre a loita de Don Quixote contra os muíños, aos que consideraba inimigos, e neste caso a loita é contra as plantas térmicas que tanto contaminan ao medio no que vivimos. Como observación persoal, cabe mencionar que non só contaminan as grandes industrias, senon que facémolo nos a pequena escala e sen darnos conta como é o caso da moto de Don Quixote na imaxe.
Noelia Dominguez Rivera